باید ها و نباید ها در مبحث جوجه کشی

باید ها و نباید ها در مبحث جوجه کشی

شناسایی عوامل موثر بر کاهش میزان جوجه درآوری

هدف اصلی از پرورش طیور و خواباندن تخم مرغ های قابل جوجه کشی آنها تولید جوجه سالم از تخم مرغهای موجود می باشد درعمل ، دستیابی به این هدف به ندرت امکان پذیر می باشد . انتظار می رود که ازهر۱۰۰ عدد تخم مرغ خوابانده شده در دستگاه جوجه کشی به طورمتوسط ۸۵ تا ۹۵ جوجه بدست آید درصد حقیقی جوجه های از تخم خارج شده تا حد زیادی به سن گله تخمگذار و شرایط نگهداری و ذخیره تخم مرغ بستگی دارد گاهی اوقات میزان خروج جوجه ها از تخم مرغ برخلاف انچه که مورد انتظار می باشد کاهش می یابد درچنین مواقعی باید با توجه به اهمیت اقتصادی موضوع ، هرچه سریعتر علت را کشف کرد.

عدم باروری و فقدان نطفه زنده درداخل تخم مرغ

مرگ نطفه درحد فاصل زمان تخمگذاری تا هنگام خواباندن تخم مرغ ها در دستگاه جوجه کشی عدم رشد کافی و مناسب جنین و یا تلفات بین زمان خواباندن تا زمان خروج جوجه از تخم مرغ جهت رفع هر یک از علل فوق نیاز به چاره جویی و تمهیدات متفاوتی می باشد درجوجه کشی های تجاری بیشتر تخم مرغها تنها در روزهای هجدهم یانوزدهم بعد از خواباندن به وسیله کندلینگ مورد آزمایش قرار میگیرند این بدان معناست که امکان دارد بین زمان بروز اشتباه و مشاهده علائم آن یک فاصله زمانی تاخیری وجود داشته باشد بدین دلیل بنظرمی رسد که ثبت ونگهداری رکوردهای خوب و مناسب در مزارع تولید کننده تخم مرغ و در تمام مراحل عبور تخم مرغ و جوجه در جوجه کشی حیاتی باشد.

عوامل موثر در تولید تخم مرغ های بی نطفه

مشکل عدم باروری اکثرا به صورت جداگانه در گله ها اتفاق می افتد در زمان انجام نوربینی تخم مرغهای بی نطفه به صورت کاملا روشن مشاهده می شوند با این وجود ماندن تخم مرغها به مدت ۱۹-۱۸ روز در داخل دستگاه ستر ممکن است درتمایز بین تخم مرغ بی نطفه وتخم مرغهایی که دارای نطفه های بسیار ابتدایی و نارس می باشند ایجاد مشکل بنماید در صورتی که بیش از یک گله تحت تاثیر قرار بگیرد باید به عوامل متعددی ظنین گردید اما اظهار نظر یک فرد متخصص در این ارتباط ضروری می باشد. در صورت حصول نتایجی دال بروجود عدم باروری درگله باید دقت نمود که این مشکل ناشی از کدامیک از عوامل می باشد عواملی که سبب عدم باروری حقیقی در سطح گله مادر می شوند باید مورد بررسی و مطالعه قرار بگیرند این عوامل میتوانند به شرح زیر باشند.

• سن گله مادر
• عدم تناسب در نسبت مرغ و خروس
• وجود پرندگان ضعیف به خصوص پرندگان نر ضعیف درگله
• سوتغذیه
• وجود سطح پایین بهداشت در گله مادر
• سوء مدیریت به عنوان مثال عدم وجود دانخوری و آبخوری به تعداد کافی
• تراکم بیش از حد پرندگان نوردهی نامناسب
• وجود استرس

سن گله مادر

پرندگان بسیار جوان ، هرچند که به ظاهر صفات مربوط به بلوغ را به نمایش می گذارند ولی غالبا قادر نیستند به دفعات کافی و به طور موفقیت آمیز جفتگیری نمایند حتی اگر جفتگیری به شکل مطلوبی انجام پذیرد به دلیل آنکه این پرندگان قادر به تولید میزان کافی اسپرم نمی باشند تخم مرغهای تولیدی بدون نطفه خواهند بود میزان باروری با افزایش سن پرنده نیز کاهش می یابد به علاوه با گذشت زمان تعداد دفعات جفتگیری و اسپرم ها تولید شده در هر بار جفتگیری کاهش می یابند زمانی که پرندگان ماده جاذبه ظاهری خود را از نظرداشتن پرهای زیبا از دست می دهند پرندگان نر گله تمایل کمتری نسبت به آنها از خود نشان میدهند به علاوه با افزایش سن ، پرندگان معمولا از تورم مفاصل رنج می برند و این امر سبب عدم جفتگیری درین آنها می گردد.

نامناسب بودن نسبت پرندگان نر به ماده

افزایش یا کاهش تعداد خروس میتواند سبب بالا رفتن نسبت تخم مرغ های بی نطفه گردد در صورتی که تعداد خروس ها بیش از اندازه می باشد دراین حالت غالبا پدیده ای بنام اختگی روانی رخ می دهد و این حالت نیز به دلیل وجود سلسله مراتب اجتماعی موجود در سطح گله می باشد که به صورت هرمی از بالا به پایین ، رابطه غالب و مغلوب را در بین خروسها نشان میدهد خروسها یی که درانتهای این هرم قرار می گیرند معمولا توسط سایر خروسها رانده شده و به آنها اجازه جفتگیری داده نمی شود چنانچه این خروس ها را از گله جدا کرده و به طور جداگانه مرغ هایی به آنها اختصاص داده شود درامر جفتگیری موفقیت چندانی کسب نخواهند کرد بدون تردید وجود تعداد کمی خروس در سطح گله بدین معنی خواهد بود که تمام مرغان موجود موفق به جفتگیری با خروس ها نخواهند شد.

وجود پرندگان ضعیف در گله

حضور اینگونه پرندگان که عمدتا از رایجترین علل عدم باروری می باشند می تواند ناشی از وجود انگلهای داخلی مانند نماتودها وکرم سنگدان باشد حضور فیزیکی کرم ها میتواند سبب ضعیف شدن پرنده به علت عدم جذب غذا گردد اما این کرمها به طورعمده سبب بروز کمبود ثانویه ویتامینها و سایر مواد مغذی نیز می شوند انگل های خارجی همانند کک ها ، شپش ها ، جرب ها و غیره همواره به عنوان عواملی جهت تحریک پرندگان مطرح می باشند که در ضمن سبب از دست رفتن خون و ایجاد کم خونی نیز می گردند صدمات وارده به پاها و یا بالاهای پرنده مانع از موفقیت آمیز جفتگیری و در نتیجه تاثیر برروی میزان باروری تخم مرغ ها گردند.

---